مادرانه - هفته سی و سوم

 سلام به کودکی که درونم آرام جا گرفته  و رشد میکند .و من مطمئنا خوشبخت ترین انسان روی زمینم و از اینکه تو را حمل میکنم به خود میبالم . دختر کوچک من : ایدا

وقتی به تو فکر میکنم که با وزن تقریبی 2 کیلو  و قد 43 سانتی خود میتوانی اینطور حرکت کنی و غلت بزنی و پوست شکمم را چند سانت بالا ببری  از شادی هیجان زده میشوم . تو حتما دختر قوی و محکمی خواهی شد و هیچ سدی تو را از تلاش باز نخواهد داشت . به مادر قول بده که اهمینطور خواهی ماند .

اشک در چشمانم موج میزند امروز که برایت مینویسم . از موجودی که درون من رشد میکند از آیدا مینویسم . از دختر کوچکم .

من به درد های شبانه ام ، به سنگینی روزانه ام ، به تنگی نفس و فشار خون گاه و بیگاهم  ، به دلشوره های  نابهنگامم ، به 13 کیلو اضافه وزنم ، به پنگونئی راه رفتنم  ، به نگاه های سنگین بعضی ها و به نگاه های مهربان بعضی های دیگر  ، به لک های صورتم به تیره تر  شدن پوستم به تمام تغییراتم  عشق میورزم ..... عشق میورزم و خود را قدیسه ای میبینم که حامل پیامی الهیست حامل جانشین خداوند است و قرار است انسانی را تولید کند من به زایایی خود میبالم  . من به خود و فرزندانی که به دنیا می اورم میبالم .... و قطعا این بالیدنیست .

و دلیل اینهمه شادی و افتخار تویی آیدای من . و میدانم چند وقت دیگر که به دنیا بیایی دلم برای این روزها تنگ میشود . به حرکات زیبا و محکمت وقتی به دستم میکوبی خودت را . به این احساس خوب همیشه با هم بودنمان  دلم تنگ خواهد شد .

وقتی که مثل الان سکسکه های معصومانه ات را زیر شکمم حس میکنم  ، میسوزم از اینکه نمیتوان برایت کاری کنم  و تو خسته میشوی کوچکم .... ولی خود را آرام میکنم ... حتما برایت خوب است حتما به قول قدیمی ها روده هایت گشاد میشود .حتما برای شیر خوردن آماده میشوی .... حتما " ..... میدانی آبجی آیلار هم همینطور بود ... سکسکه میکرد و وقتی به دنیا آمد نیز تا چند ماه گاه گاه سکسکه میکرد و حتما تو هم همینطور خواهی شد .... و من چقدر منتظر رسیدن آن روزم که دردهای عملم خوب شده باشند و بتوانم دو دختر عزیزم را با آرامش در آغوش بگیرم و بیشتر به  خودم افتخار کنم ....  و خانواده کوچک من و علی اکبر بشود 4 نفره .... آمین

خدایا این شادی ها را از ما نگیر